بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
الان ماه محرمه.این روزها روز های قشنگیه. روزهای عظیمیه.
می خوام از بانوی بزرگ کربلا حضرت زینب کبری سلام الله علیها صحبت کنم.بد نیست که ما برای شناخت بزرگان دینیمون مطالعه داشته باشیم.برای شناخت بیشتر حضرت زینب (س)در جریان کربلا ازمقاتل بهره مند بشیم .درس آزادگی وعشق را باید از این خانم بزرگوار آموخت،تا دیگه وقتی نام ایشون میاد،به التزام غم وغصه یادمون نیاد.بلکه نام ایشون یادآورعشق وایثار وبزرگواری ورشادت وشجاعت وزیبایی باشد.دوست دارم مطالبی رو از کتاب ارشاد مرحوم شیخ مفید که برای خودم خیلی مفید بود،برای شما هم بنویسم.
استقامت وصبوری این خانم بزگوار درکاخ ابن زیاد ملعون که خطاب به حضرت زینب(س) گفت: خدای را سپاس که شما را بی آبرو کرد وشما را کشت وافسانه شما را به دروغ تبدیل کرد. حضرت فرمودند:خدای را سپاس که مارا به پیامبرش گرامی داشت ومارا از آلودگی ها به نیکی پاک کرد.به ابن زیاد فرمودند:بی آبرو کسی است که فاسق باشد گناهکار وفاجراست که کذبش برملا خواهد شد واین صفات در ما نیست. ابن زیاد گفت:چگونه دیدی آنچه خدا با اهل بیتت انجام داد؟حضرت فرمودند:خداوند برای آنان کشته شدن را برگزید. آنان نیزبه سوی قتلگاه خویش برخاستند.عجله نکن،به زودی خداوند تو را با آنان در یکجا جمع خواهد کرد شما باید دربرابرخدا در برابر یکدیگر قرار بگیرید.
ببینید، یه خانم مصیبت دیده ای که هفتاد و دو نفر از عزیزانش را از دست داده و درمقابل دشمنشان قرار گرفته است به این زیبایی سخن می گوید واز ولایت وهدف حجت خدا وخلیفه الله دفاع می کند وخدای را سپاس می گوید.استادمون(حفظه الله)(محرم سال گذشته)فرمودند:اگر کسی عظمت این بزرگوار را درک کند از این که حتی نام ایشون را داشته باشد مفتخر است و به خود می بالد. چرا اینو گفتم ؟آخه متاسفانه چند وقت پیش متوجه شدم که یکی از... اسمش رو از زینب به شیرین تغییر داده. نمی دونم چرا؟!!!... 
. چرا باید فکر کنیم که اسم زینب باعث بعضی از سختی های زندگیمونه. چرا متوجه نیستیم که باعث بیشتر بلکه تمام ناراحتیها تو زندگی خودمونیم؟اصلاًچه ربطی به اسم داره؟اصلاً این همه اسم .مریم،فاطمه،زهرا، معصومه،هانیه،حنانه،فائزه،چرا شیرین؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
مگه حضرت زهرا(س)سرورزنان عالم نیستند؟مگه حضرت مریم(س) سرورزنان عصر خودشون نبودند؟(سوره آل عمران آیه 43) مگه حضرت زینب(س)به قول خودمون با اون همه سختی مظهر صبر و شکیبایی و زیبایی نیستند؟چرا ما این زیبایی ها را کنار میزنیم و سختی ها رو می بینیم؟ چرا دین ما باید یاد آور سختی باشه؟چرا زیبایی های دین رو نمی فهمیم؟چرا بزرگان دین رو نمی شناسیم؟
اصلاًنمی فهمم.واقعاً........
شما می تونید به سؤالم جواب بدید؟
